تحلیلی معناشناختی از سرزمین مقدس عرفات

عرفات سرزمینی مقدس و از  نمادهای پیچیدة حج است که در طول تاریخ، انسان­های بی‌شماری با آن در ارتباط بوده و از معارف  بی­پایانش بهره برده­اند. این سرزمین مقدس، همواره با فراخواندن انسان­ها به معارف و شناخت­های ناب و توحیدیِ خود، مایة هدایت و آشنایی آنان با وظایف اصیل و ذاتی‌شان گردیده است. اما از آنجا که معارف و اندیشه­های عرفات، ژرف و فناناپذیر است، بدیهی است که با گذشت زمان و رشد و شکوفایی اندیشة بشر، پیام­ها و کارکردهای تازه­تری می‌یابد. شناخت خود، دیگران (دوستان، همراهان، دشمنان و شیاطین)، جهان طبیعت و ماورا و مهم‌تر از همه، شناخت خداوند متعال، از جمله برجسته­ترین کارکردها و معارف نمادین این سرزمین مقدس به شمار می­رود که در کمال و دستیابی حج­گزاران به قرب الهی، نقشی اساسی دارد که نیازمند تحلیل و بررسی است.   نوشتار حاضر با رویکردی ارتباطی، به معنا‌شناسی سرزمین مقدس عرفات، به عنوان یکی از نمادهای پیچیدة حج پرداخته و کارکردها و جنبه‌های نمادین آن را به عنوان راهبردی شناختی برجسته کرده است.